Aorati pligi | Αόρατη πληγή
Θέλω τόσα να σου γράψω, που με κάνουν στάχτηκαι σκορπάνε την ψυχή μου μίλια μακριάτόσους μήνες δίχως λέξη, πέφτω στο σκοτάδιΘέε μου πως να ζήσω το μετά...
Η βροχή βροχή θα φέρει, μες τα δυο μου μάτιακαι θ’ αδειάσω τα ποτήρια του πικρού καημούέχω τόσο την ανάγκη να κοπώ κομμάτιαν’ αφεθώ στην άκρη του γκρεμού...
Έρωτα μου και μαχαίρι,είσαι αόρατη πληγήΜες τα μάτια μου αγάπη,μες στο σώμα μου γυαλί
Θέλω τόσο να με κλείσεις, μες τα δυο σου χέριαγια να γίνουν φυλακή μου και ποτέ μη βγωΌλη τάζω τη ζωή μου κι ας καούν τ’ αστέριαγια να `ρθεις εσύ ξανά εδώ...
Έρωτα μου και μαχαίρι,είσαι αόρατη πληγήΜες τα μάτια μου αγάπη,μες στο σώμα μου γυαλί
Έρωτα μου και μαχαίρι,είσαι αόρατη πληγήΈλα μόνο για μια νύχτακι ας πεθάνω την αυγή...