San aeraki (Σαν αεράκι)
Χρυσή μου αγάπη, αν ήξερες, τι μέλι είσαι για μέναΤα μπουμπουκάκια τα όμορφα, τα μοσχομυρισμένακαι τ’ αεράκια που φυσούν, σαν λιποθυμισμέναδεν έχουνε το βάλσαμο, που ’χεις εσύ για μένα
Της λίμνης τα αφρολούλουδα και του γιαλού η γαλήνηη σμύρνα, το ροδόσταμο, που αργοσταλάει και σβήνεικι οι ροδωνιές, κι η ολόδροση του κήπου ανθοπλημμύρατων δυο χειλιών σου των γλυκών δεν στάζουνε τα μύρα
Πάω στην τρισέρημη αμμουδιά και μόνη, τι να κάνωΧαράζω κύκλους απαλούς στη μουσκεμένη άμμοΣαν αεράκι χάνονται στο κύμα απάνω-απάνωκαι απόμεινα στην ερημιά μονάχη, τι να κάμω
Τώρα το ετοιμοθάνατο, βαλσαμωμένο αγέριγλυκά τραγούδια θλιβερά ν’ αναστενάξει ξέρειΑλήθεια, ξέρει πιο γλυκά να τραγουδάει από μέναΕγώ δεν ξέρω πιο γλυκά, μα ξέρω πιο θλιμμένα