Meren Mana o Adelfom (Μερεν Μανα ο Αδελφομ)
Μέρ’ εν μάνα μ’ ο αδελφό μ’ ;Μέρ’ εν μέρ’ κοιμάται;Γιαμ κι ζει και γιαμ κι ελεπ';Και γιαμ κι αφουκράται;Μέρ’ εν μάνα μ’ ο αδελφό μ’ ;Θα πεθάνω ασόν καημόν.
Θεέ μ’ ασήν ανατολήνΆγγελος άμον πουλίνΠως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'.
Θεέ μ’ ασήν ανατολήνΆγγελος άμον πουλίνΠως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'.
Μέρ’ εν μάνα μ’ η πατσί μ’ ;Μέρ’ εν μέρ επήεν;Η καρδία μ’ κι κρατείΚαι η ψυ μ’ ελύενΜέρ’ εν μάνα μ’ η πατσί μ’ ;άλλο' κι κρατεί η ψυ' μ'
Θεέ μ’ ασήν ανατολήνΆγγελος άμον πουλίνΠως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'.
Θεέ μ’ ασήν ανατολήνΆγγελος άμον πουλίνΠως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'.
Μερ είν μάνα τ'εμετέρμέρ' κεσ να αραεύωπώς να ζω με τον καhμόνπώς να ταγιανεύωμερ είν' οι αωθρώπ' τ'εμόνντ'επάθα v με το κακόm ( ακόμα και η δική μου ανθρώπι θέλουν το κακό μου )
Θεέ μ’ ασήν ανατολήνΆγγελος άμον πουλίνΠως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'
Θεέ μ’ ασήν ανατολήνΆγγελος άμον πουλίνΠως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'