نون و پنیر و سبزی Noon o Panir o Sabzi
نون و پنیر و هق هق سفره ی سرد عاشقنون و پنیر و فندق رخت عزا تو صندوق
نون بیات و حلوا سوخته حریر دریانون و پنیرو گردو قصه ی شهر جادو
نون و پنیرو بادوم یه قصه ی نا تمومنون و پنیرو سبزی تو بیش از این می ارزی
پای همه گلدسته ها دوباره اعدام صدادو باره مرگ گل سرخ دوباره ها دوباره ها
حریق سبز جنگلا به دست کبریت جنوناز کاشی های آبی مون سرزده فواره ی خون
نون و پنیرو بادوم یه قصه ی نا تمومنون و پنیرو سبزی تو بیش از این می ارزی
قصه ی جادوگر بد که از کتابا می اومدنشسته بر منبر خون عاشقا رو گردن می زد
کنار شهر آینه جنگل سبز شیشه بودبرای گیس گلابتون اون روز مث همیشه بود
پونه می ریخت تو دامنش تا مادرش چادر کنهمی رفت که از بوی علف تمام شهر و پر کنه
غافل از اینکه راهش رو جادوگر دزدیده بودرو صورت خورشید خانوم خط سیاه کشیده بود
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگهبرای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگهاز مرگ جادوگر بد که از کتابها می اومد
چشمای گیس گلابتون چیزی به جز شب نمی دیدهوا نبود، نفس نبود، قصه به آخر نرسیدقصه های مادربزرگ، آیینه خود منهطلسم جادوگر باید، با دستای تو بشکنه
با دستای رفاقتت، تاریکی وحشت ندارهنوری که حرفه آخره، به قصمون پامیزادهحیفه که شهر آیینه، سیاه بشه حروم بشهقصه تو، قصه من، اینجوری ناتموم بشه
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگهبرای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگهاز مرگ جادوگر بد که از کتابها می اومد
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگهبرای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه
تا شعر گیس گلابتون یه شهر پر امید باشهآیینه های تو به تو، هرکدومش خورشید باشه
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگهبرای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه