Përtej Horizontit
Dua te dal, dua te dal,Të flas me gotën.Dua të flas, e të bërtas,Të qesh me botën.Dhe njëherë të vetme të mos mendoj,Dhe njëherë të vetme të mos mendoj,Fjalët e tua do ti harroj,Për një herë te vetme nuk do të nguroj.
Merrma dorën,shiko, jam ende gjallë,Dhe une jetoj,Kthema kohën që Zoti me ka falë.
Kështu dhe fatin e parakalojPër ëndrrën tonë të vjeter,Kështu dhe diellin e sacrifikoj,Për një diell tjetër.Edhe detin me dallgë e sfidoj,Se i urrej zinxhirët,Kështu unë jetën e përfytyroj,I lirë ndër me te lirëtNë bote.
Dua të dal, duhet të dalNga frika ime,Dua të flas e të bërtasNëpër agime.Përtej horizontit nuk ka kufij,Përtej horizontit nuk ka kufij,Vetëm një hap po më ndan nga tiDhe përtej horizontit nuk ka më kufij.
REF. X1
Të lutem vetem thuaj që mundemDhe unë e besoj,Të lutem vetëm thuaj që mundemDhe nuk ka asgjë t'më ndaloj.
REF. X1