Einai Kati Deilina (Είναι κάτι δειλινά)
Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάωκι άσπρα φορώ όταν πενθώνα με λυπούνται οι άλλοι δεν το πάωκαι κάνω πως δε σ' αγαπώ
Δεν ταίριαξα στις λογικές του κόσμουδεν μ' είχε η αγάπη στα δεξιάκαλύτερός μου φίλος ο εαυτός μουκαι κολλητή μου η μοναξιά
Μα είναι κάτι δειλινάπου άλλο δεν αντέχωλέω θα πάρω τα βουνάλέω θα τρελαθώκαι απαιτώ να 'ρθεις ξανάκαι απαιτώ να σ' έχωέστω και για μια φοράπριν να σκοτωθώ
Εγώ είμαι μυστήρια ιστορίακόντρα πηγαίνω στον καιρόκαι βάζω την καρδιά μου τιμωρίααν καταλάβω πως πονώ
Κομμάτια κι αν με κάνει η ορφάνιαλέξη για σένανε καμιάτο βράδυ με κοιμίζει η περηφάνιακαι με ξυπνάει η ερημιά