تو [این‌های] من هستی
تمام شب‌ها که با همان سکوت همیشگی می‌آیندتمام آن داستان‌های دروغی که دوباره دارم گوش می‌دهمتمام آن صورت‌ها و صداهایی که پیش‌رویم هستندنمی‌توانم تصویفش کنم و به خودم بقبولانمتو باقی‌مانده‌ی جمله‌های ناتمام من هستیآن کلماتم که نوانسته‌ام بپرسم و نپرسیدمتو دست‌های منی که هرگز گرم نشدنداون قلبی که نمی‌تونه فراموش کنه و فراموش نمی‌کنه
تو نیمه‌ی گمشده‌ی من هستیپنجره‌هایی که بستم و آن پرده‌هایی که به روی آفتاب کشیدمتو آن سکوتم هستی که هیچوقت دوست نداشتمراه گمشده‌ی من، ترسم از تاریکی، سوگندهایی که هیچوقت بهشان پایبند نبودمتو شهرهایی هستی که من ترکشان کردمغاری که در آن افتادم، دست‌های کشیده‌ام، رفتن‌هایی که نتوانستم بهشان پایبند باشمتو بهشت آتش گرفته‌ی منیصورت خم شده‌ام، فحش‌هایم به روشنایی که هیچوقت چشمان باز شده‌ام نتوانستند ببیند
Je imja
Me te njejten qetesi vjen mbremja,Te njetat genjeshtra degjoj serish,te njejtat fytyra , te njetet zera me ndjekin,E s'mund te me kuptojn, besojn,Ti je fjalia ime e pambaruar,Fjalet qe si thash kurre, s'munda ti them,Je duart qe kurre s'mu ngrohen,Zemra qe kurre s'haron, nuk mund te haroj
Ti je pjesa qe me mungon,I mbylla dritaret, diellit i'a nxorra perdet,Ti je heshtja qe kurre s'me pelqeu,rruga qe humba, erresira qe i frikohem,Premtimet qe kurre si mbjata,Je qytet nga ku u largovahumnera ku u fundosaduart qe me keputen,Ato qe u larguan e une si mbaja dot,Ti je parajsa nga ku u perjashtova,Fytyra ime qe u perkul, syte qe si hap dot para drites qe u betova.