Мразя навика ти лош,да ме будиш посред нощ.Пак си пил, пак си мил.Сто илюзии приспах.За какво ги будиш пак?Пречиш ми, чуваш ли?Моля се това да спре,а крещя, целувай ме.
Пак ли, пак литрябвам ти за час?Щом си сам, сещаш се,че съм жива аз.Пак ли, пак липолудях по теб?Как веднъж не можахда ти кажа не?
Сменяш другите жени,само мене не смении какво от това?С мене правиш цял животизневяра, не любов.До кога, до кога?Някой ден ще спра с това,някой ден, но не сега.
Ти ја мразам лошата навикада ме будиш среде ноќпак си пиел, пак си милпреспав сто илузиизошто ги будиш пак?ми пречиш, слушаш ли?Се молам ова да запреа викам на цел глас: Бакнувај ме
Пак ли, пак лити требам за еден часкога си сам, ти текнувадека сум жива јасПак ли, пак липолудев по тебекако еднаш не можевда ти кажам "Не"?
Ги менуваш другите женисамо мене не ме смении што од тоа?Со мене цел живот изневеруваша не водиш љубовДо кога, до кога?Некој ден ќе прекинам со ованекој ден ... но не сега!