انتِ اسطنبول
سأل عنكِ بائع الورد هذا الصباحقلتُ: ليست هنا . قال: بلغها سلاميكالورد التازة غيابكتمشيت قليلا مستغرقا في التقكير فيكِزينت املي بكِلا الشوارع الضيقة و لا محطات الباص الفارغةساعدت في نسياني لكِهل يمكن لوداعك الصغير ان يطفأ نار(ينهي) عشق بهذا الكبرماذا تظن؟بعض الاحيان الارصفه بعض الاحيان العازفين في الشارعببساطة انتِ اسطنبول
هل يمكن لوداعك الصغير ان يطفأ نار(ينهي) عشق بهذا الكبرماذا تظن؟2بعض الاحيان ساحل "اسم مكان"1 بعض الاحيان "اسم جزيرة" ...........................ببساطة انتِ اسطنبول
تو استانبولی
امروز صبح، گُلفروشِ گوشهی خیابان سراغت را میگرفتگفتم اینجا نیست، گفت سلام برسانتازگی گُلها به تازگیِ غیبت تو بودمقداری پیادهروی کردم، رویای تو را دیدمبا تو امیدهایم را ساخته بودم...نه خیابانهای تنگ و باریک و نه ایستگاههای خالیدر فراموش کردن تو من رو یاری نمیدن
...خداحفظی کوچک توچنین عشقِ بزرگی رو میتونه تموم کنه؟ چه فکری میکنی؟بعضیوقتها یه سنگفرش خیابون، بعضی وقتها یه اجرای خیابونییعنی تو استانبولی...خداحفظی کوچک توچنین عشقِ بزرگی رو میتونه تموم کنه؟ چه فکری میکنی؟«بعضیوقتها ساحل «کانلیجا»، بعضیوقتها «برج دختریعنی تو استانبولی
Ti si istanbul
Nije ovde,rekao sam...pozdravio te jeruze su bile sveze kao i tvoje odsustvopomalo sam setao,mastao o tebiukrasio nadu tobomni ulice ni prazna stajanja mi nisupomogla da te zaboravimmoze li zbog tvog malog zbogomda se zavrsi ovako velika ljubavsta ti mislisponekad kaldrma,ponekad ulicni sviracznaci ti si istanbulmoze li zbog tvog malog zbogomda se zavrsi ovako velika ljubavsta ti mislisponekad kalindza obala,ponekad devojcina kulaznaci ti si istanbul