Εσύ είσαι η Istanbul
Ο ανθοπώλης στην γωνία ρώτησε για σένα το πρωί:«Δεν είναι εδώ» είπα «πες της χαιρετισμούς» είπετα τριαντάφυλλα ήταν φρέσκα, όπως την απουσία σουπερπάτησα λίγο, σε φαντάστηκαστόλισα την ελπίδα μου με σένατι στενά είναι τα σοκάκια, τι άδειες είναι οι στάσειςμε βοηθούν να μην σε ξεχάσω.Με ένα μικρό σου αποχαιρετισμόμια τέτοια μεγάλη αγάπη μπορεί να τελειώσει; Τι νομίζεις;Κάποτε είναι τα πλακόστρωτακάποτε είναι ο οργανοπαίκτης του δρόμουΔηλαδή εσύ είσαι η IstanbulΜε ένα μικρό σου αποχαιρετισμόμια τέτοια μεγάλη αγάπη μπορεί να τελειώσει; Τι νομίζεις;Κάποτε είναι η παραλία του Kanlıcaκάποτε είναι το Kız KulesiΔηλαδή εσύ είσαι η Istanbul
Tu esti Istanbul
M-au intrebat de tine cei de la florarieLe-am spus ca nu esti aici, ti-au transmis salutariTrandafirii lor, proaspeti precum lipsa ta,M-am plimbat putin, m-am gandit la tineMi-am adornat sperantele cu tine,Nu e nici o strada ingusta, nici o statie goalaCare ma poate face sa te uit.Crezi ca micul tau ramas-bunPoate stinge flacarile acestei mari iubiri?Cateodata sunt strazile tale pietruite,Alta data sunt cantaretii tai de strada,Adica, esti Istanbul, si ramasul tau bunPoate incheia orice mare iubire.Ce crezi? Cateodata Kanlıca Sahili,Alta data, Turnul Fecioarei,Adica, tu esti Istanbul.
Ti në Stamboll
Këndi i lulishtes pyeti për ty këtë mëngjes"Nuk është këtu" i thash, "Bëji të fala" më thaNga mungesa jote trëndafilat nuk dukeshin të freskëtaU shëtita pak duke të ëndërruar tyShpresën time e zbukurova me tyRrugica të ngushta, Stacione bosheMë ndihmuan për të të mos harruar tyNjë lamutimirë e vogël nga tiA mund ti jep fund kësaj dashurie të madhe? Çfarë mendon?Ndonjëherë lëviz trotuari, ndonjëherë rrugaPra ti në StambollNjë lamutimirë e vogël nga tiA mund ti jep fund kësaj dashurie të madhe?Çfarë mendon?Ndonjëherë bregdeti i përgjakshëmNdonjëherë vajza e vetmuar në kullë pra ti në Stamboll.