Ki Ego San Poli (Κι εγώ σαν πόλη)
Μου λες πως είμαι, μάτια μουπόλη μενεξεδένια,στις γειτονιές μου πως μεθάςτην πιο κρυφή σου έννοια.
Μου λες πως είμαι τ’ όνειρο,τ’ ονειροδρόμιό σου,τη μια ταξίδι στη χαράτην άλλη στο χαμό σου.
Κι εγώ σαν πόλη αφήνομαιτη νύχτα του Σαββάτουνα κάνεις στην αγκάλη μουτο γύρο του θανάτου.
Συχνά μου λες τ’ αστεία σουγια να γελώ λιγάκι,στα Λούνα Παρκ του γέλιου μουνα παίζεις σαν παιδάκι.
Μες στα γρανάζια πιάνεσαι,θύμα στην αγκαλιά μου.Κάνεις πως φεύγεις μα γυρνάςκαι λιώνεις πιο βαθιά μου.