Peta psila

Περήφανος αετός ήσουν μεγαλωμένοςΜες τις ψυχές αυτών που ατσάλινα είχαν σώματαΜα ήρθαν οι εχθροί κι είσαι πληγωμένοςΚαι αιμορραγούν στη πλάτη σου τα μαχαιρώματαΉταν τα μάτια σου υγρά κι βουρκωμέναΉταν το σώμα σου γεμάτο χαρακιέςΤα όνειρα σου χαμηλό φτερουγισμέναΝα ανεμοδέρνεσαι και πέφτοντας να κλαις

Πέτα πολύ ψηλά, αετέΠέτα ψηλά, όσο ποτέΚι όσο θα πιάνεις ουρανόΤόσο πιο λίγο θα πονώΠέτα ψηλά, βρε αετέΜη ξανά κλάψεις πια ποτέΠάλι με χρόνια με καιρούςΞαναγεννιόμαστε, μ' ακούς?Αετέ μου, να μ' ακούς, να μ' ακούς

Περήφανός αετός, έδωσες ανταλλάγματαΠόνο και δάκρυα, αίμα, πληγές και τραύματαΣου 'παν οι βάρβαροι να 'σαι γονατισμένοςΜα στη καρδιά σου δε τελειώσανε τα θαύματαΤα μάτια σκούπισες από τα δάκρυα σουΤο βλέμμα κάρφωσες επάνω εκεί ψηλάΣκοτείνιασε η γη από το ανάστημα σουΚαι ξαναπέταξες πάλι για τα ψηλά

Πέτα πολύ ψηλά, αετέΠέτα ψηλά, όσο ποτέΚι όσο πιο ψηλά πετάςΤόσο πιο λίγο θα πονάςΠέτα ψηλά, βρε αετέΔε το ξεπέρασα ποτέΠάλι με χρόνια με καιρούςΘ' αναστηθούμε, να μ' ακούςΑετέ μου, να μ' ακούς, να μ' ακούς