To Maxilari (Το Μαξιλάρι)
Το κατάλαβα, το κατάλαβαΜόλις είδα τα δυο μάτια που έσταζαν φωτιάΤότε το ‘νιωσα κι ας μην το ‘θελαΤα μεγάλα σου τα λόγια ‘γίναν θάλασσαΚι είμαι μέσα εγώ, πάντα μέσα εγώΤα μεγάλα μου τα βάθη να τα κολυμπώ
Να ‘χε η βραδιά φεγγάρι, να ‘χε κι ουρανόΝα ‘χα κι ένα μαξιλάρι για να τα κοιτώΝα ‘σουνα το μαξιλάρι πάνω ν’ ακουμπώ
Στα μαλλιά μου ένα χάδι να ‘σουνα ζεστό
Μην κουράζεσαι, μην κουράζεσαιΤις μεγάλες εξηγήσεις ποιος τις άντεξεΜην ξοδεύεσαι, δεν χρειάζεταιΟι σιωπές θα πουν τη λέξη που δε λέγεταιΚι είμαι μέσα εγώ, πάντα μέσα εγώΚι είναι η μοναξιά μου φάρος και την κατοικώ
Να ‘χε η βραδιά φεγγάρι, να ‘χε κι ουρανόΝα ‘χα κι ένα μαξιλάρι για να τα κοιτώΝα ‘σουνα το μαξιλάρι πάνω ν’ ακουμπώ
Να σε πιάσω απ' το χέρι και να κρατηθώ