Χαμένος
Χαμένος,μοναχικός,ένας δειλός που παριστάνει πως είναι σκληρόςένας άχρηστος παραβάτης,μέσα στον καθρέπτη είσαιαπλά ένας χαμένος,ένας μοναχικός,ένας πληγωμένος ανόητοςένα βρώμικο σκουπίδι,μέσα στον καθρέπτη είμαι ένας...
Ειλικρινά εγώ και ο κόσμος δεν ταιριάζουμε καθόλουμετά την αγάπη ήμουν μόνοςγια πολύ καιρό και ξέχασαδεν μπορώ να ακούω πια ελπιδοφόρα τραγούδια αγάπηςΕσύ και γω,είμαστε σαν εξημερωμένοισαν θλιμμένοι κλόουν σε ένα σενάριοέχω φτάσει πολύ μακριά,έρχομαι σπίτιτώρα θα γυρίσω πίσω τότε που ήμουν νέος.
Απο πότε εγώ,ναικοιτάζω πιο πολύ το έδαφος απο τον ουρανό?ΩΑκόμη και να αναπνεύσω είναι δύσκολοΠροτείνω το χέρι μου καιελπίζω κάποιος να με πιάσει. Είμαι ένας
Χαμένος,μοναχικός,ένας δειλός που παριστάνει πως είναι σκληρόςένας άχρηστος παραβάτης,μέσα στον καθρέπτη είσαιαπλά ένας χαμένος,ένας μοναχικός,ένας πληγωμένος ανόητοςένα βρώμικο σκουπίδι,μέσα στον καθρέπτη είμαι ένας...
Τα επαναλαμβανόμενα λάθη μου και οι γυναίκεςΤις αγαπώ για μια μερα και όταν ο ήλιος ανατείλει τις μισωΟ εγωισμός μου δεν με αφήνει να αναλάβω τις ευθύνες μουτώρα όλα καταστρέφονται εξαιτίας ενός πράγματοςη επικίνδυνη ταχυτητά μου που δεν ξέρει που να σταματήσειδεν έχω κανένα ενδιαφέρον,καμμιά πλάκαΕϊμαι μόνος μου στην άκρη του γκρεμού,πάω σπίτιτώρα θα γυρίσω πίσω στη παλιά μου θέση
Απο πότε εγώ,ναιφοβάμαι τις ματιές των ανθρώπων?ΩΚουράστηκα να κλαίωΠροσπαθώ να χαμογελάσω αλλά κανείς δεν θα με αγκαλιάσει .Είμαι ένας
Χαμένος,μοναχικός,ένας δειλός που παριστάνει πως είναι σκληρόςένας άχρηστος παραβάτης,μέσα στον καθρέπτη είσαιαπλά ένας χαμένος,ένας μοναχικός,ένας πληγωμένος ανόητοςένα βρώμικο σκουπίδι,μέσα στον καθρέπτη είμαι ένας...
Καταριέμαι τον μπλε ουρανόκάποιες φορές θέλω να πέσειΘέλω να πω αντίοόταν στο τελος αυτού του δρόμου σταματήσω να περιπλανιέμαιελπίζω να μπορώ να κλείσω τα μάτια μου χωρίς τύψεις.
Χαμένος,χαμένος μοναχικός,ένας δειλός που παριστάνει πως είναι σκληρός(Ουα)ένας άχρηστος παραβάτης,μέσα στον καθρέπτη είσαιαπλά ένας χαμένος,ένας μοναχικός,ένας πληγωμένος ανόητος(χαμένος-Ω)ένα βρώμικο σκουπίδι,μέσα στον καθρέπτη είμαι ένας...
ΧαμένοςΕίμαι ένας χαμένοςΕίμαι ένας χαμένοςΕίμαι ένας χαμένος
Fraier
Fraier, singuraticUn las ce pretinde ca e durUn delicvent rauIn oglinda, estiDoar un fraierUn singuratic, un dobitoc acoperit de cicatriciiGunoi jegosIn oglinda sunt, doar un
Sincer, niciodata nu m-am potivit in aceasta lumeAm fost mereu singurA trecut mult timp de cand am uitat de iubireNu pot sa mai ascult cantece de dragoste pline de speranta delocTu si eu amandoiSuntem doar clovni tristi, imblanziti si prefacutiAm ajuns prea departeVin acasaVreau sa ma intorcLa atunci cand eram tanar
Intr-un timpObisnuiam sa ma uit la pamant mai mult decat la cerEste greu chiar si sa raspirImi intind manaDar nimeni nu o iaSunt un
Fraier, singuraticUn las ce pretinde ca e durUn delicvent rauIn oglinda, estiDoar un fraierUn singuratic, un dobitoc acoperit de cicatriciiGunoi jegosIn oglinda sunt, doar un
Este un ciclu de fete si de greseliIubeste-le pentru o noapteSi uraste-le cand vine dimineataNu pot marturisi sincerDin cauza placerii mele egoisteTotul este ruinatNu pot opri aceasta periculoasa inaintare rapidaAcum nu mai am nici un interes, nici o distractieStau singur la marginea unei prapastiiVin acasaVreau sa ma intorcLa ceea ce era inainte
Intr-un timpEram speriat de privirile oamenilorM-am saturat sa plang asa ca am incercat sa zambescDar nimeni nu ma recunoasteSunt un
Fraier, singuraticUn las ce pretinde ca e durUn delicvent rauIn oglinda, estiDoar un fraierUn singuratic, un dobitoc acoperit de cicatriciiGunoi jegosIn oglinda sunt, doar un
Blestem cerul albastruUneori vreau sa renunt la totVreu sa spun la revedereCand ma voi opri din a rataci la finalul acestui drumSper ca imi voi putea inchide ochii fara regrete
Fraier, singuraticUn las ce pretinde ca e durUn delicvent rauIn oglinda, estiDoar un fraierUn singuratic, un dobitoc acoperit de cicatriciiGunoi jegosIn oglinda sunt, doar un
FraierSunt un fraier,Sunt un fraier,Sunt un fraier.
Kaybeden
Kaybeden, yalnızSertmiş gibi davranan bir korkakKaba bir suçluAynada, senSadece bir kaybeden, bir yalnızYaralarla kaplı bir budala, kirli bir çöpAynada, ben bir
Doğrusu, hiçbir zaman bu dünyaya uyumlu olmadımHer zaman yalnızdımAşkı unuttum çoktanArtık umutlu aşk şarkıları dinleyemiyorumSeninle ben, ikimiz sadece üzgün palyaçolarız, evcilleştirilmiş, programlanmışÇok ileri gittim, eve dönüyorumKüçüklüğüme geri dönmek istiyorumBazı zamanlar yere gökyüzünden daha fazla bakmaya başladımNefes almak bile zorElimi uzattım ama kimse tutmadıBen bir
Kaybeden, yalnızSertmiş gibi davranan bir korkakKaba bir zorbaAynada, senSadece bir kaybeden, bir yalnızYaralarla kaplı bir budala, ben kirli bir çöpAynada, ben bir
Kızlar ve hatalarım kendilerini tekrar ediyorOnları bir geceliğine seviyorum ve güneş doğduğunda nefret ediyorumSorumluluk alamam, bencil zevklerim yüzündenOnlar yüzünden şimdi her şey mahvolduBu son hızla giden yarışı durduramamHiç ilgim, eğlencem yok artıkYalnız bir şekilde uçurumun kenarındayım, eve dönüyorumEskiye geri döneceğim
Bir noktada insanların bakışlarından korkmaya başladımAğlamaktan bıktığımdan gülmeyi denedim ama kimse beni tanımadıBen bir
Kaybeden, yalnızSertmiş gibi davranan bir korkakKaba bir zorbaAynada, senSadece bir kaybeden, bir yalnızYaralarla kaplı bir budala, ben kirli bir çöpAynada, ben bir
Mavi gökyüzüne lanet ettimBazen her şeyi bırakmak istiyorumHoşça kal demek istiyorumNe zaman bu yolun sonunda başıboş dolaşmayı durduracağımUmarım pişman olmadan gözlerimi kapatabilirim
Kaybeden, yalnızSertmiş gibi davranan bir korkakKaba bir zorbaAynada, senSadece bir kaybeden, bir yalnızYaralarla kaplı bir budala, ben kirli bir çöpAynada, ben bir
KaybedenBen bir kaybedenimBen bir kaybedenimBen bir kaybedenim