Metaxi erota kai misous | Μεταξύ έρωτα και μίσους
Άλλη μια φορά απ’ τη μοναξιάΈλαβα μια κλήσηΑπ’ το κινητό μέχρι την καρδιάΣε είχα φως μου σβήσει
Έχασα τη γη ίσως την αυγή να μας βρούνε σώουςΝύχτα σκοτεινή σα βαριά ποινή μόνο για αθώους
Νύχτα σκοτεινή χαλαρό σκοινί πάνω από αβύσσουςΚι έψαχνα ταξί κάπου μεταξύ έρωτα και μίσουςΠήρες να μου πεις για του πυρετού τα παλιά σημάδιαΠήρες για να δεις αν σε νοσταλγώ κι αν αργώ τα βράδιαΚι αν αργώ τα βράδια
Άδειο σκηνικό μείναμε κι οι δυοΜιας γιορτής ρετάλιαΆκου τους τριγμούς, άσε του λυγμούς και τα παρακάλια
Έχασα τη γη ίσως την αυγή να μας βρούνε σώουςΝύχτα σκοτεινή σα βαριά ποινή μόνο για αθώους