Epsahna hronia na se vro | Έψαχνα χρόνια να σε βρω
Της απουσίας σου η θλίψη με σκοτώνειπόλη η ζωή μου η φυγή την ερημώνεινιώθω χαμένος και συχνά μονολογώσαν μια πατρίδα μακρινή σε νοσταλγώ
Τις νύχτες ψάχνω για διέξοδο κι ελπίζωπίνακας κάθε πρωινό με φόντο γκρίζοέχεις αφήσει ένα απέραντο κενόόνειρο μοιάζει ξεχασμένο μακρινό
Έψαχνα χρόνια να σε βρωσαν τον κρυμμένο θυσαυρότης φαντασίας μου εικόνα ζωντανήποτέ δεν πίστευα πως θα’ σαι αληθινή
Έψαχνα χρόνια να σε βρωσαν τον κρυμμένο θησαυρόο χρόνος έπαιξε μαζί μου τελικάτώρα με βλέπει και γελάει ειρωνικά
Φυλακισμένος σ’ ένα σώμα λαβωμένοάλλες αγάπες τώρα πια δεν περιμένωοι αναμνήσεις όμηρό τους με κρατούντο παρελθόν να μην ξεχάσω απαιτούν
Αν βρω δύναμη ποτέ να ξαναρχίσωέρωτες άδειους αδιάφορους θα ζήσωμια φορά σε μια ζωή είν’ αρκετήνα συναντήσεις μιαν αγάπη δυνατή