Ah na 'mouna sta heria sou karavi (Αχ να ’μουνα στα χέρια σου καράβι)
Ο ήλιος είχε γείρει μες στο σπίτικαι μίλαγες για τον αποσπερίτη.Ψηλά το φεγγαράκι πάνωθέ μου,σαν το κλαράκι λύγισα, Θεέ μου.
Αχ να ’μουνα στα χέρια σου καράβιγια να με ταξιδεύεις κάθε βράδυ.
Κι ας φύσαγε λιγάκι κι ήταν κρύο,σαν μυγδαλάκι τσάκισα στα δύο.Σε καρτερούσα με φιλί στο στόμασαν τη βροχή που τη ζητάει το χώμα.
Αχ να ’μουνα στα χέρια σου καράβιγια να με ταξιδεύεις κάθε βράδυ.