Ég hef gengið langan veg,ég hef margan djáknann séðsopið seyði af hans reiði,mikið reynt en get ei gleymt.
Þokan geymir gamlar syndir,hvítir hrafnar, svartir sandar.Sligað stolt fjarri heimahögum.
Blóðböndin steyttä skeri.Brenndar brýr að baki mér.Langt er síðan módinn missti ég.
Gamlir draugar hanga yfir,skarttans sálmar glymja ótt.Óttinn boðar sortans endalok.
Έχω περπατήσει μεγάλες αποστάσεις,Έχω δει πολλά ως υπηρέτηςΓεύτηκα το φάρμακο του θυμού του,Προσπάθησα πολύ αλλά δεν γίνεται να ξεχαστεί.
Το νεφέλωμα κρατάει τις παλιές μου αμαρτίες,λευκά κοράκια, μαύρη άμμος.Κάτι παραπάνω από περήφανοι, μακριά από τα σπίτια τους.
Η ένωση εξ αίματος, απλώς μια χαρακιά.Καμένες γέφυρες πίσω μου.Προ πολλού έχασα την μητέρα μου.
Παλιά φαντάσματα κρεμασμένα ανάποδα,Οι ύμνοι των διαβόλων συγκρούονται τα βράδια.Ο φόβος κηρύττει το τέλος του σκοταδιού.