Do të marr me vetën sonte
Ti je e vetmuarpor tani do te vi te te marS'mund te rri me pa tysot dua te jemi bashkse kam shum mall
do te marr me vehte sontese i vetem ketu jamdo te marr te te kem me vehtese per ty un kam shum mall
akrepat te ores, vec po rrotullohenato njdekin njeri tjetrinher ndahen her afrohenkeshtu edhe nje castiken shpejt si e pa kuptuarpo per mua tash me, pikellon koha ka ndaluarse mua me duket sikur prap ti je ketuedhe un se e dehur, humbem prap ne syt e tuti me flet, ndjenjat, por un vetem heshtti pikon lote, kurse un filloj te qeshdoje zemren doje, nese dridhet me ngadalpershperit emrin tim, e me thua dhe dy fjaledhe un se e habitur, vec se kur si kuptohetpor e di, se pa ty, dhe ato fjal s'mund te jetohen...a second without you, seemed to me a lifetimesince you have left now, have been gonea second seems like forever to me
ingrid: pandaj do te mbaj kujtimesabiani: pse?ingrid: per te harruar kohensabiani: joingrid: dhe kam shum frikesabiani: cfar?ingrid: pa ty te zgjohemsabiani: jo shpirt
per cdo qe ka ndryshuarqe diten qe ke shkuaredhe pse marr frymzemra ime ka ndaluarsepse nuk gjej dot asgje qe me ngushellonndersa koha e pa shpirt, akrepat rrotullon
ku jeme merrse per ty une kam shum mall