Nikos Aliagas "H proteleytaia goulia (Slamos)" Слова песни

H proteleytaia goulia (Slamos)

Η προτελευταία γουλιά είναι πάντοτε πιο γλυκιάτην ώρα που η γραμμή της άφιξης κυματίζει μετέωρη προς την επανάληψηΟταν ξεχνάς το άγγιγμα της πρεμιέραςκαι την κατάθλιψη της λήξης

Η προτελευταία μέθη δεν ξινίζει ποτέ κάτω απο την γλώσσα σαν λιγμένο κρασίσυνοδεύει... οδεύει...έξοδος κινδύνου δεν υπάρχει όταν κοιτάζεις τ΄άστραξαπλωμένος στις μαρμάρινες πέτρες των αρχαίων λυγμών

Πoιός παρακολουθεί ποιον

Ποιός παρακολουθεί ποιον

Ποιός παρακολουθεί ποιον

Οι προτελευταίοι αδιαφορούν για τον μανδύα του μασκαρεμένου πρώτουαπαξιούν να σκεφτούν ότι τους περιμένει ο ζουρλομανδύας του τελευταίου ,

Οι προτελευταίοι είναι ελεύθεροι ... ωραίοι...συνορεύουν με το όνειρο τον αυτοσαρκασμό

Η προτελευταία γουλιά σε βρίσκει έκπληκτησε ένα ξεβαμμένο μπλε θαλάσσης σανιδοκρέβατο να ψάχνειςτην μεγάλη άρκτο στο βελουδένιο του ουρανού

Ενας ξανθός άγγελος σχίζει τον χάρτινο πορφυρό ορίζονταστην προτελευταία ματιά σου όλα ξανά γεννιούνταιΕνας βράχος κι ένα χάδι δίνουν όρκο χορεύοντας το τελευταίο ταγκό δίχως μουσική εαρινά βήματα σε μιαν άδεια προκυμαία

Μόνο το αργό κι αστραπιό ταξίδι των άστρων θροΐζει πάνω απ΄τα κεφάλια μας

Το θυμάσαι άραγε ?

Το θυμάσαι άραγε?

Το θυμάσαι?

Предпоследний глоток

Предпоследний глоток всегда слащев то время как прибывающая линия эфемерно машет повторитьКогда вы забываете первое прикосновениеи горечь конца

Предпоследняя пьянка никогда не горчит под языком, как вино LigmenoПришел ... Уходит ...Запасной выход там, куда вы смотрите меньше всегоЛежа на мраморных камнях древних печалей

Путь и контроль, каким образом

Кто следит за этим

Кто следит за этим

Предпоследний игнорирует вид скрытых впередиидущихс презрением думая, что их ожидает смирительная рубашка последнего

Предпоследний свободен ... мил ...близок к самоиронии

Предпоследний глоток с удивлением оказываетсяотожженным на нарах синего моряБольшая медведица в бархатном небе

Белый ангел срывает бумагу фиолетового горизонтаПредпоследний раз глаза загораются вновьСкала и прикосновение дают присягу последнего танго без музыки, весна идет в праве берегаТолько медленное и осторожное путешествие и ощутимый шелест звезд над нашими головами

Помните, кто мы?

Помните, кто мы?

Помните?