Γοργόνα
Ήταν το πρώτο σου φιλί, που πήρα δαγκωμένομια ψύχρα αμέσως μ’ έλουσε και ήταν φανερόαπ’ τα ειπωμένα τίποτα δε θα `ταν τελεγμένοπαρά μια γνώση πως πολύ βαθιά θα πικραθώ
Στόλισες την απόφαση με λεκτικά κοράλλιαμε το σπαθί που φύλαγες για τους ΣαρακηνούςΜια σπάνια μου κούρσεψες Κινέζικη βεντάλιακοντά σε ψυχική εμπλοκή νάζια σου έκανε ο νους
RΛυσσάει η γοργόνα στ’ ανοιχτά, την ώρα που μ’ αρνιέσαιμόλις της εμηνύσανε πως έχω προδοθείΣκορπάει της μοίρας τα στοιχειά, ανέφελη για να `σαικαι φεύγει σε δυο παστρικά νερά να βυθιστεί...
Χαράζει ουρά στο πέλαγο, τ’ ανείπωτα μια λύπηγια εκείνους που έτσι άπονη σ’ αγάπησανέφτιαξα ένα επικό για σένα παραμύθινα `χω σε πρώτη ζήτηση να τους διηγηθώ
Λυσσάει η γοργόνα στ’ ανοιχτά, την ώρα που μ’ αρνιέσαιμόλις της εμηνύσανε πως έχω προδοθείΣκορπάει της μοίρας τα στοιχειά, ανέφελη για να `σαικαι φεύγει σε δυο παστρικά νερά να βυθιστεί...
Ήταν το πρώτο σου φιλί που πήρα δαγκωμένο...κι είχα μια γνώση. πως πολύ...βαθιά θα πικραθώ...