Amoni kai nero
Αμόνι και νερό, έτσι ήταν η αγάπη σουμε έλουζε με φως, μα εγώ ήμουν σκοτεινός
αμόνι και νερό, έτσι ήταν η αγάπη σουστο πέλαγο γυαλί, τη νύχτα ανατολή
και χάθηκες και χάθηκα, μαράθηκες μαράθηκαπριν πούμε σ’ αγαπώ εμείς οι δυοκαι χάθηκες και χάθηκα σαν καραβάκια χάρτιναπου πήρε η βροχή κι η ενοχή
αμόνι και νερό, έτσι ήταν η αγάπη σουμε άγγιζες εσύ μα με έλιωνε η ζωή
αμόνι και νερό, έτσι ήταν η αγάπη σουσαν νύχτα μ’ άγιο φως κι εγώ αμαρτωλός