O Horismos | Ο Χωρισμός
Κι αν θα διαβείς, κι αν θα διαβείς τον ουρανόκι αν πας ψηλά, κι αν πας ψηλά στ’ αστέριατην συντροφιά, την συντροφιά μου θα ζητάςκαι τα δικά, και τα δικά μου χέρια.
Γιατί τα χέρια είναι σκοινιάκαι τα κορμιά καράβιακι όποιος τα κόβει τα σκοινιάμένει η καρδιά του άδεια.
Κι αν πας σε α-, κι αν πας σε άλλη θάλασσασε άλλη γη, σε άλλη γη να μείνειςδε θα βρεθεί, δε θα βρεθεί ν’ αναπαυτείςτον πόνο σου, τον πόνο σου ν’ αφήνεις.
Γιατί τα χέρια είναι σκοινιάκαι τα κορμιά καράβιακι όποιος τα κόβει τα σκοινιάμένει η καρδιά του άδεια.