Stigmes (Στιγμές)
Μικρές, απλές και όμορφες στιγμέςσα φύλλα που θροΐζουν, βιαστικές.αφήνουνε στο πρόσωπο ρωγμέςκαι στην καρδιά ανάβουνε φωτιές.
Μη μου λυπάσαιο χρόνος φεύγειη ανάμνηση κρατά.Να το θυμάσαιη αγάπη μένεικι αν θέλεις δε γερνά.
Η πόλη αλλάζει όψη ξαφνικάκαι βλέπεις στον καθρέφτη άσπρα μαλλιάφωτογραφίες, γράμματα παλιάξημέρωσε κι ακόμα τα κοιτάς.
Μη μου λυπάσαιο χρόνος φεύγειη ανάμνηση κρατά.Να το θυμάσαιη αγάπη μένεικι αν θέλεις δε γερνά.
Θα ‘ρθουνε κι άλλαείν’ η ζωή μια ρόδα που κυλά.