To Telos Sto Saloni (Το Τέλος Στο Σαλόνι)
Οι τοίχοι παγωμένοιη πρωινή υγρασίαστα βάζα λόγια χθεσινάακόμα φρέσκαΚι η ειρωνεία:Τ' αγκάθια πάντα πιο πολλάαπό τα πέταλαΑφήνω το κρεβάτικαι περπατάω στο νερόΘεός εν ανεργίαμέχρι να φτάσω στο λουτρόΒυθίζομαι
Κι έχω ένα μίσος πιο βαθύ απ΄ την αγάπηκι έχω μια αγάπη πιο μεγάλη απ' το μίσοςΔεν προλαβαίνω να σκεφτώ τι πιο πολύδεν προλαβαίνω να σκεφτώμε παρασέρνει το νερόΒυθίζομαι
Λευκό παντού απλωμένοπραγματική ηρεμίαΑπ' το καυτό στο χλιαρόμετά στο κρύοΚι η ειρωνεία:Τα δάκρυα μέσα στο βυθόδεν έχουν νόημαΚρατιέμαι απ' τη μορφή σουκλείνω τα μάτια να σε δωδε δίνεις παρουσίαμέχρι να φτάσω στο σαλόνι πνίγομαι
Κι έχω ένα μίσος πιο βαθύ απ' την αγάπηκι έχω μια αγάπη πιο μεγάλη απ' το μίσοςΔεν προλαβαίνω να σκεφτώ τι πιο πολύδεν προλαβαίνω να σκεφτώμε παρασέρνει το νερόΒυθίζομαι
Περνάω στο σαλόνισε υποδέχομαικαι πνίγομαι