Tou hronou ta skilia
Με όσα βρήκα φυλαχτάπάνω σου περασμέναμε τόσες κρύες θάλασσεςτα μάτια σου πλεγμένα.
Θέλω να πάρω πάνω μουόλη τους την ευθύνηγια όσα χρόνια είδανενα φεύγουνε σα σμήνη.
Θυμάσαι όλες τις βραδιέςπου μοιάζαν μεσημέριακαι ιστορίες που έζησεςκαι σου 'μειναν στα χέρια.
Για κάτι δράκους που παλιάτρώγαν φιλιά να ζήσουνκαι για του χρόνου τα σκυλιάπου όλους θα μας νικήσουν.
Και 'γω που θέλω απ' τη ζωήτα πάντα κι άλλο τόσοδε βρίσκω κάτι ακριβότώρα πια να σου δώσω.
Μόνο αυτό που κυνηγάτο άρρωστο μυαλό μουέτσι κι αλλιώς δεν ήτανεκαι δε θα 'ναι δικό μου.