Ki an prospatho (Κι Αν Προσπαθώ)
Kι αν προσπαθώ στο φως της μέρας να ξεχάσωΚι αν προσπαθούνε να με κάνουν να γελάσωΕίναι στιγμές που όλα γύρω μοιάζουν ξέναΓιατί εσύ δεν είσαι εδώ...
Φεύγουν οι μέρες για τους άλλους μα για μέναΦαίνεται ο χρόνος πως ξεχάστηκε στα φρέναΚάθε καινούριο μοιάζει ρούχο φορεμένοΓιατί εσύ δεν είσαι εδώ...
Κι όμως νιώθω μια φωνή πάλι να σιγοψυθυρίζειΝα μου λέει πως δεν τελειώνει όταν κάτι αρχίζειΚι όσο η νύχτα αυτή περνάει, φωνή πως δυναμώνειΚι είσαι εσύ, μονάχα εσύ...
Βλέπω πάλι μια σκιά στους τοίχους να γυρίζειΣτο καθρέφτι μου μπροστά, καρδιές να ζωγραφίζειΚι όσο η νύχτα αυτή περνάει σκιά πως ζωντανεύειΚι είσαι εσύ, μονάχα εσύ, στη νύχτα αυτή!
Έλα για λίγο στο σκοτάδι να χαθούμεΈλα μια βόλτα να με βγάλεις και όπου βγούμεΜοιάζουν οι τοίχοι φυλακή και δεν αντέχωΓιατί εσύ δεν είσαι εδώ...
Κι όμως νιώθω πάλι μια φωνή να σιγοψίθυριζειΝα μου λέει πως δεν τελειώνει όταν κάτι αρχίζειΚι όσο η νύχτα αυτή περνάει, φωνή πως δυναμώνειΚι είσαι εσύ, μονάχα εσύ...
Βλέπω πάλι μια σκιά στους τοίχους να γυρίζειΣτο καθρέφτη μου μπροστά, καρδιές να ζωγραφίζειΚι όσο η νύχτα αυτή περνάει σκιά πως ζωντανεύειΚι είσαι εσύ, μονάχα εσύ, στη νύχτα αυτή!
Κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ στη νύχτα αυτή...