pige mia ki arrostaino
Περνούν οι ώρες, τα λεπτά,τα δευτερόλεπτακαι μου λείπεις, μου λείπεις, μου λείπεις πιο πολύ.Κι εγώ μακριά σου νιώθω πάλι όλο και χειρότερακαι δεν είναι, δεν είναι, δεν είναι υπερβολή.
Χάνομαι,το αισθάνομαι.
Πήγε μία και αρρωσταίνω,πάει δύο και πεθαίνω.Δε σε βλέπω και τα χάνωκαι δεν ξέρω τι να κάνω.Πήγε μία και αρρωσταίνω,πάει δύο και πεθαίνω.Ξημερώνει κι είμαι λιώμαπου δε φάνηκες ακόμα.
Φεύγουν τα όνειρα μπροστά από τα μάτια μουκαι το ξέρω, το ξέρω, το ξέρω σ’ αγαπώ.Και μες στην ζάλη όταν ψάχνω πάλι τα κομμάτια μουεγώ αντέχω, αντέχω, αντέχω να σου πω.
Πήγε μία...Πάει δύο...Δε σε βλέπω και τα χάνωκαι δεν ξέρω τι να κάνω.Πήγε μία και αρρωσταίνω,πάει δύο και πεθαίνω.Ξημερώνει κι είμαι λιώμαπου δε φάνηκες ακόμα.