alithi arota mou
Φτάνει το πρωί, δε σε βρίσκω κι είμαι κομμάτιαμα σ’ αγαπώ πολύκαι το δάκρυ τρέχει απ’ τα μάτιασαν κοφτερό γυαλί.
Αλήτη έρωτά μου, μαρτύριο κρυφό μουμου πήρες την καρδιά μαζί και το μυαλό μου.Σταμάτα να με τυρρανάς.Τι άλλο θέλεις; Τι ζητάς;
Φτάνει το πρωί, μες στους δρόμους πάλι γυρνάωμα πουθενά εσύ.Μ’ αρρωσταίνεις και ξενυχτάωμε μια καρδιά τρελή.