Eutihos (Ευτυχώς)
Όσα έζησα κοντά σουΚι όλα τα ενθύμιά σουΣου τ’ αφήνω χάρισμά σουΚι είμαι όπως και παλιά
Με αυτούς που μ’ αγαπάνεΣτην ψυχή μου που μιλάνεΚαι δεν ξέρουν να κερνάνεΤου Ιούδα τα φιλιά
Ευτυχώς που δε θυμάμαιΚι ήσυχος ξανά κοιμάμαιΕυτυχώς που ήσουν τρέλαΑπό εκείνες που περνάνεΕυτυχώς που δε θυμάμαιΚι ήσυχος ξανά κοιμάμαιΚι όσα πέρασα κοντά σουΘα τα σβήσω όπου να’ ναι
Δεν μπορώ να έχω πλάιΚάποια που δε μ’ αγαπάειΠου τα πάντα τα μετράειΌπως τα μετράς εσύ
Μα τα ξεπερνάω όλαΚι έχω ηρεμήσει τώραΚαι της πίκρας σου τα δώραΈχουν εξαφανιστεί
Ευτυχώς που δε θυμάμαιΚι ήσυχος ξανά κοιμάμαιΕυτυχώς που ήσουν τρέλαΑπό εκείνες που περνάνεΕυτυχώς που δε θυμάμαιΚι ήσυχος ξανά κοιμάμαιΚι όσα πέρασα κοντά σουΘα τα σβήσω όπου να’ ναι