Zauvijek
Ako jednog danami se vratiš govoreći daje to bila pogreškašto si me pustio da odem daleko, daleko od tebeAko jednog danabudeš pričao o menigovoreći kakosam tvoje kajanje i ne možeš spavatireći ću ti ondaOvaj put je zauvijekNije važno ako metvoje riječiozljede, jer može bitida je ovaj put zauvijekJer ponos u ljubavi je preprekakoji zadovoljava samo na tren a ondavraća se gladAko jednog danačuješ nešto štone znaš da objasniš, što ti ne dâ da odešne pitaj meneti negiraš istinuSada kada ti ne vrijedi plakatimožeš da probaš da zaboravišali zaboraviti to neće biti dovoljnoAli obmani me da bijaše zauvijekNije važno ako metvoje riječiozljede, jer može bitida se večeras ne predajemJer ako se izgubim u ljubavi, gubim tebeKoji obasjaše svijet na tren i ondanestane svjetlaI znam da je glupo misliti da si drugačijiod onog što jesi u stvarnostiNije mi uzvraćeno ono što sam dalaČak ni najmanjeZbog čega vrijedi da se osjećaš lošeDok se daviš u svojim pogreškamaI pokušavam razumjeti nezadrživomoram da tražim ljubavna polju koje nije plodno čak ni zaumiranjeI umjesto umiranja, naučila sam da dišemZauvijek, uh daTvoje riječisu me povrijedile, ali može biti daovaj put neću reći ništaJer ponos u ljubavi je preprekakoji zadovoljava samo na tren a ondavraća se glad
Για πάντα
Αν μια μέραέρθεις πίσω,λέγοντας ότιήταν ένα λάθοςτο να με αφήσεις να φύγω μακριά,μακριά απο σένααν μια μέραμιλήσεις για μέναλέγοντας ότιείμαι η λύπη σου και δεν μπορείς να κοιμηθείςτότε θα σου έλεγα(ότι) αυτή η στιγμή θα ήταν για πάντατίποτα δεν θα είχε σημασία αντα λόγια σουμε πλήγωναν,αλλά ίσως να είναιαυτή η στιγμή για πάνταγιατί η υπερηφάνεια στην αγάπη είναι ένα εμπόδιοπου ικανοποιεί μόνο για μια στιγμή και μετάη πείνα επιστρέφειαν μια μέραάκουσες ότι υπάρχει κάτι πουδεν είσαι ικανός να εξηγήσεις,δεν θα το άφηνες να φύγειμη με ρωτάςαρνήσαι την αλήθειατώρα είναι ανώφελο να κλαιςδεν μπορείς να αφήσεις τον εαυτό σου να πέσειδεν θα είναι αρκετό για να ξεχάσειςαλλά παραμύθιασέ με ότι θα είναι για πάντατίποτα δεν θα είχε σημασία αντα λόγια σουμε πλήγωναν,αλλά ίσως να είναισήμερα που δεν θα τα παρατήσωγιατί αν χαθώ στην αγάπη θα σε χάσωφωτίζεις τον κόσμο για μια στιγμή και μετάτο φως εξαφανίζεταικαι ξέρω ότι είναι χαζό να σε σκέφτομαι να είσαι διαφορετικόςαπ'αυτό που είσαι πραγματικάαπ'ό,τι έδωσα δεν πήρα πίσωούτε το ελάχιστο απ'αυτόγια τον οποίο αξίζει να παραμείνω άρρωστηενώ εσύ πνίγεσαι στα λάθη σουκαι προσπαθώ να καταλάβω την ασυγκρατοσύνη *που χρειάζομαι για να ψάξω την αγάπησε αυτή το έδαφος που δεν είναι εύφορο ούτε για να πεθάνειςκαι αντί να πεθάνω έμαθα να αναπνέωγια πάντατα λόγια σουμε πληγώνουν αλλά ίσως να είναι η στιγμή πουαυτή τη στιγμή δεν λέω τίποταγιατί η υπερηφάνεια στην αγάπη είναι ένα εμπόδιοπου ικανοποιεί μόνο για μια στιγμή και μετάη πείνα επιστρέφει
Zauvek
Ako se jednog dana tiVratiš meni i kažeš daJe bila greškaPustiti me da odem daleko, daleko od tebeAko ćeš jednog dana tiPričati o meniKazajući daSam tvoje ?žaljenje, kajanje? i ne možeš da zaspišOnda bih ti reklaOvog puta zauvekTvoje rečiBolele su me mnogo toliko daOvog puta bude zauvekZato što ponos u ljubavi je ograničenjeKoje zadovoljava samo za tren a posleVraća se gladAko ćeš jednog dana tiČuti da postiji nešto štoNe možeš da objasniš, što te ne puštaNemoj da pitaš menePoričeš istinuSada kada ti nije potrebno plakanjeMožeš da se opustiš i da padnešZaboraviti neće biti dovoljnoMa obmanuj me da je zauvekNeće vredeti ništa akoSu me tvoje rečiBolele toliko daVečeras ne pristajem na ništaJer ako izgubim u ljubavi, izgubiću tebeKoji zasvetli svet za tren i posleSvetlo odlazi(gasi se)I znam, glupo je, da te smatramdrugačijimOd onoga što si stvarnoOd onoga što sam ti dala nisam dobila nazadNi onaj minimum(ono najmanje)Zbog čega vredi patitiDok toneš u tvojim lažimaJa pokušavam da shvatim nekontrolisanuPotrebu za traganjem ljubaviNa onom tlu koji nije plodan ni umirujućiI umesto da umirem, naučila sam da dišemZauvekTvoje rečiBolele su me toliko daOvog puta neću reći ništaZato što ponos u ljubavi je ograničenjeKoje zadovoljava samo za tren a posleVraća se glad