Alkistis Protopsalti "Λάβα" Слова песни

Λάβα

Σαν ηφαίστειο που ξυπνάαπ’ όνειρο βαθύκι ό,τι φτιάχνει τα βουνάκλαίει να γεννηθείΣαν ηφαίστειο που ξυπνάεφτά γενιές σβηστόΛάβα μου, λάβα μουαίμα μου ζεστό

Κάτι λίγοι συγγενείςξαδέρφια μακρινάπες μου αν έμεινε κανείςγια μας τα πετεινάΚάτι λίγοι συγγενείςστα έγκατα του νουΛάβα μου, λάβα μουσώμα τ’ ουρανού

Εγώ το φως μετάλαβακι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθωςΥπ’ όψιν μου δεν τα `λαβατου κόσμου τα χλωμάΚατάλαβαΕγώ το φως μετάλαβακι αντέχω τη φωτιάστο στήθοςΥπ’ όψιν μου δεν τα `λαβατου κόσμου τα χλωμάκατάλαβα

Σαν ηφαίστειο που ξυπνάαπ’ όνειρο βαθύκι ό,τι φτιάχνει τα βουνάκλαίει να γεννηθείΣαν ηφαίστειο που ξυπνάεφτά γενιές σβηστόΛάβα μου, λάβα μουαίμα μου ζεστό

Εγώ το φως μετάλαβακι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθωςΥπ’ όψιν μου δεν τα `λαβατου κόσμου τα χλωμάΚατάλαβαΕγώ το φως μετάλαβακι αντέχω τη φωτιάστο στήθοςΥπ’ όψιν μου δεν τα `λαβατου κόσμου τα χλωμάκατάλαβα

Σαν ηφαίστειο που ξυπνάαπ’ όνειρο βαθύκι ό,τι φτιάχνει τα βουνάκλαίει να γεννηθείΣαν ηφαίστειο που ξυπνάεφτά γενιές σβηστόΛάβα μου, λάβα μουδάκρυ από Χριστό

Εγώ με λάβα τα `λαβααυτά που λέει κρυφά το πλήθοςκι ας μοιάζαν θεοπάλαβατα αχ των ζωντανώνκατάλαβα...

...εγώ το φώς...

Лава

Как вулкан что просыпаетсяОт сна глубокогоИ всего из чего состоят горыПлачет что-бы родитсяКак вулкан что просыпаетсяВ недрах разумаЛава моя, лава мояКровь моя горячая

Какие-то близкие родственникиДвоюродные далёкиеСкажите мне остался ли кто-нибудьДля нас летящихКакие-то близкие родственникиВ недрах разума,Лава моя, лава моя,Тело неба.

Я света причастиласьИ там тебя ведет сердце обычноВо внимание я не принялаМира бледностиЯ поняла

Я света причастиласьИ выдерживаю светВ грудиВо внимание я не принялаМира бледностиЯ поняла.

Как вулкан, что просыпаетсяОт сна глубого,И все, из чего состоят горы,Плачет чтобы родиться.

Как вулкан, что просыпаетсяВ седьмом поколении потухшийЛава моя, лава мояСлеза Христа.

Я с лавой принялаТо, что говорит скрыто толпаИ пусть похожи на сумасшедшее,Я "ах" живыхЯ поняла