Voutia sto keno | Βουτιά στο κενό
Ακόμα έχω στο νου μου ένα κομμάτι του εαυτού μουανέμελο να γυρνάει σε ουρανούς να πετάει.Τι κι αν όλα έχουν αλλάξει, αυτό δεν μπαίνει σε τάξηστέκεται όρθιο πολεμάει για όλα αυτά που αγαπάει.
Ακόμα έχω στο νου μου έναν αλήτη που πάεικόντρα στον άνεμο ψάχνει όλα αυτά που λαχταράει.Στα ρούχα τους δε χωράει, στα λόγια τους αντιδράειΣκέφτεται πρώτα καλά και ύστερα μιλάει.
Ένα ακόμα αλάνι που ψάχνει να βρει λιμάνιπου ακόμα θέλει να γυρνάει σε μια ατέλειωτη πλάνηπου ακόμα θέλει ν' αγγίξει όσα ο νους του δεν φτάνειΠου ξέρει να κερδίζει, ξέρει όμως και να χάνει.
"Έχω κι εσένα, το πιο όμορφο ψέμαΤον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό...
Έχω κι εσένα, πανέμορφο ψέμαΤον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό..."
Έχω μια ψυχή ακόμα που ελεύθερη πλανιέταιμέσα στα τόσα κάγκελα ελεύθερη λογιέται.Καμιά φορά ξεγελιέται και τότε αλήθεια πονάειμε αποτέλεσμα να πίνει, μόνη της να μεθάει.
Έχω μέσα μου μια μπέσα, σε μπεσαλίδες τη δείχνωΤους άλλους δεν τους αξίζει γι'αυτό άκυρο τους ρίχνωΊσως να είχα άλλα τόσα, μα τα ψάχνω ακόμαΜικρός να δίνω συμβουλές, μεγάλος να βουλώνω στόμα.
Μια πληγή έχω μέσα μου, μ' αλάτι τη θρέφωποτέ μη κλείσει, να πονάει, πάντα για να προσέχωΤα λάθη που έκανα πάντα να μου υπενθυμίζειΝα προσπαθώ για τα σωστά πάντα να μου το θυμίζει.
"Έχω κι εσένα, το πιο όμορφο ψέμαΤον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό...
Έχω κι εσένα, πανέμορφο ψέμαΤον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό..."
Τι κι αν τα χρόνια περνάνε, το σώμα μου κι αν γερνάειΑκόμα μέσα μου έχω ένα παιδί που γελάειΣτις μαλακίες αντιδράει, ακόμα ελπίδες κεντάειΜε χρώματα που ανταμώνει στους ουρανούς που πετάει.
"Έχω κι εσένα, το πιο όμορφο ψέμαΤον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό...
Έχω κι εσένα, πανέμορφο ψέμαΤον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό..."