Nú Hann Blæs
Veröldin mig vekurOg veltir mér af staðEn sólin hjá mér siturJá, hún situr öllu nærOg geislar hennar glæðastAf gjöfum þess sem er, þess sem er, þess sem er, þess sem er, þess sem er, þess sem er...
Visku sína vaktiOg veitti farveg íÚr fljóti sem var forðumYfirfullt af öllu þvíSem ég átti einusinniNú vefur örmum faðmar mig, faðmar mig, faðmar mig, faðmar mig, faðmar mig, faðmar mig, faðmar mig, faðmar mig...
(Instrumental Break)
Úr lífsins grænum lautumRennur lækur undurtærOg sólarinnar mátturEr meiri en í gær.Til himins nú sig hefurOg hærra á loft ég fer, loft ég fer, loft ég fer, loft ég fer, loft ég fer, loft ég fer, loft ég fer...
(Instrumental Break)
Nú hann blæs.Og í vindi bærist.Bjöguð en merkileg sýn
Því í stormiHrærist hugsunin mínAaaaææjjjiii...
Nú hann blæs.Og í vindi bærist.Bjöguð en merkileg sýn
Því í stormiHrærist hugsunin mínAaaaææjjjiii...