Að grafa sig í fönn
Á norðurslóð, nætur eru dimmarOg napur kuldinn leikur suma illaÁ hugardjúpin sækja grýlur grimmarOg gleði dagsins (verulega) spilla.
Von og trú mig vantar núnaVon og trú sem yljar hjartaVon og trú sem virkjar kraftaVon og trú með ljósið bjartaVon og trú sem vekur gleðiVon og trú í myrkrið svarta
Ýmsir rækja vel, heimskuna og háðiðEn heldur minna það sem færi beturAð grafa sig í fönn gæti veriðRáðið og gleyma sér í (allan, allan) vetur