Skies Kai Hromata (Σκιές Και Χρώματα)
Είναι κάτι αγάπες μου που σηκώνω στις πλάτες μουΕίναι χέρια που κράτησα, κράτα μεΣαν πουλάκια τ’ άφησαΕίναι κάτι στον άνθρωπο τρυφερό κι απάνθρωποΚαι ο κόσμος παράξενος, γυάλινοςΣκοτεινός και διάφανος
Είν' ο κόσμος δύσκολη γραφή όλο σβήνεταιΚι αν δε διαβαστεί με την αφή τίποτα δε γίνεται
Είναι λύπες που ξέχασα και χαρές που δεν έζησαΕίναι χρόνια που φύγανε, μίλα μουΠες μου πού να πήγανεΕίναι φίλοι που χάθηκαν και φωνές που μου στάθηκανΕίναι μάτια που φίλησα μάτια μουΚι από φως ξεχείλισα
Είν' ο κόσμος δύσκολη γραφή όλο σβήνεταιΚι αν δε διαβαστεί με την αφή τίποτα δε γίνεται
Είναι σπίτια που έχασα και ποτέ δεν τα ξέχασαΈνα σχήμα που μπόρεσα σώμα μουΚι άλλα που δε χώρεσαΕίναι κάτι στον άνεμο μυστικό και παράνομοΠου τρελαίνει τα σώματα, πόνα ταΜε σκιές και χρώματα