Thelw n' apodrasw
Έγκλημα η ζωή σ’ αυτή την πόληκι εγώ αισθάνομαι ανασφαλής,άνθρωποι σκυφτοί, μια μάζα όλοι,στην άσφαλτο κουρέλια της ζωής,η αγάπη ξεπουλιέται τόσο,μες στα σκοτεινά και όσο όσο,ο θάνατος αργός, πως να τον κλάψεις,τα όνειρά σου πρέπει να ξεγράψεις.
Όμως δε θα σπάσω, θέλω ν’ αποδράσω,σε μια χώρα πάνω από τα σύννεφα,πέρα από το χρόνο, πέρα από τον πόνο,από μένα κι από σένα μακριά.
Έγκλημα η ζωή σ’ αυτή την πόληκι εγώ αισθάνομαι ανασφαλής,ζούγκλα η ζωή, ψεύτικοι νόμοι,και οι φιλίες δρόμοι της φυγής,η ζωή της νύχτας ένας μύθοςμες στις αγγελίες δίχως ήθος,ο νόμος προσπερνάει τους επωνύμουςστους δρόμους κυνηγάει τους ανωνύμους.
Όμως δε θα σπάσω, θέλω ν’ αποδράσω,σε μια χώρα πάνω από τα σύννεφα,πέρα από το χρόνο, πέρα από τον πόνο,από μένα κι από σένα μακριά.