Frostrósir
Þú komst til að kveðja í gær.Þú kvaddir og allt varð svo hljótt.Á glugganum frostrósin grær.Ég gat ekkert sofið í nótt.
Hvert andvarp frá einmana sál,hvert orð sem var myndað án hljómsnú greindist sem gaddfreðið málí gervi hins lífvana blóms.
En stormurinn brýst inn í bæmeð brimgný frá klettóttri strönd,því reiðum og rjúkandi sæhann réttir oft ögrandi hönd.
Því krýp ég og bæn mína bið,þá bæn sem í hjartanu er skráð.Ó, þyrmdu honum, gefðu honum grið.Hver gæti mér orð þessi láð?