Βιαστικό Πουλί Του Νότου
Η μέρα τρέμει στη γη που μένωΧίλια σύννεφα κλαίνεΔεν είσαι εδώ
Τον άδειο κόσμο κοιτάζω έξωΌσο πίσω κι αν τρέξωΔε θα σε βρω
Κάποτε ήσουν πληγωμένηΒιαστικό πουλί του ΝότουΔε μπορούσες να πετάξειςΔε μπορούσες να ξεχάσεις
Σ‘ ένα άδειο σπίτι σαν παραμύθιΈχτισες την καρδιά μουΖεστή φωλιά
Μα τώρα ξέρω τα παραμύθιαΤα νικάει η συνήθειαη λησμονιά
Κάποτε ήσουν πληγωμένηΒιαστικό πουλί του ΝότουΔε μπορούσες να πετάξειςΔε μπορούσες να ξεχάσεις
Η μέρα τρέμει στη γη που μένωΌλα μοιάζουν να λένεΔεν είσαι εδώ
Καπνός και σκόνη δεν ανασαίνωνα το τέλος γραμμένοπια τι ζητώ
Κάποτε ήσουν πληγωμένηΒιαστικό πουλί του νότουΔεν μπορούσες να πετάξειςΔεν μπορούσες να ξεχάσεις!