To Zeimpekiko Tou Arhaggelou (Το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου)
Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλουκαι ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελουγελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξειμετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη
Μοναχική και σπάνιαγυρνάς μεσ' στα Βαλκάνιαανέμους να θερίσειςσαν Παναγιά σ' έναν τεκέψάχνεις του κόσμου το λεκέγια να τον καθαρίσεις
Μελαχροινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαικαι μ' όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαιοχτώ μποφώρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμαπαίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα