O Tymvoryhos (Ο Τυμβωρύχος)
Τα λόγια μου της νύχτας μετανάστεςσε δρομολόγια χωρίς επιστροφήάσ’ τις πλατείες να βογκούν σου λέω άσ’ τεςίσως με βρεις μες στην επόμενη στροφή
Στενεύουν τα περάσματαοι φίλοι μου φαντάσματακι η πόλη μοιάζει γενικώςτάφος οικογενειακός
Ένας Στρυμόνας και βουλιάζω στα νεράόπως ψαράς μέσα στη λάσπη της Κερκίνηςοιωνοσκόπος με σημάδια φανεράχάθηκα πάλι μες στο πρόσωπο εκείνης
Ματώνει στα Κυβέλεια η οθόνηκι εγώ ρεμβάζω σε πεδία αχανήστο Μιραμάρε κολυμπούσες πάντα μόνηκαι ο Ματθαίος έχει χρόνια να φανεί