To filaraki (Το φιλαράκι)
Στο τηλέφωνο φοβάμαι να σε πάρω να σου πωπόσο μόνη νιώθωστους διαδρόμους του μυαλού μου τώρα σε αναζητώμε μεγάλο πόθο
Δεν τη βρίσκω την άκρηπουθενά και πες μου τι να κάνωέχω γεμίσει ασφυχτικάμε καπνό το δωμάτιο ως απάνωκαι ο χρόνος μού γελάει σαν μωρό
Πού να γείρω το κορμί μουόταν γυρνάω απ’ τα μπαρκι απ’ τα ξενύχτια
Πού να βρω ένα φιλαράκινα μου πει πως μ’ αγαπάει στ’ αλήθειααφού κι εσύ έχεις εξαφανιστεί
Μοιάζει η νύχτα μακριά σου να ’ναι ερεθιστικήσαν την αμαρτίαμα η μορφή σου δραπετεύει από κρυψώνα μυστικήμε χτυπά με βία
Δεν τη βρίσκω την άκρη...
Ούτε εσύ έχεις τη λύση να μου δώσεις που γυρεύωτη λύση που ζητάωμπλοκαρισμένος από χρόνια στα δικά σου τα γρανάζιαπου για μέρες τραγουδάω
Δεν τη βρίσκω την άκρη...