Prosfigia | Προσφυγιά
Από τη Σμύρνη μια βραδιάμε μια μεγάλη φαμελιάαπ την Τουρκιά διωγμένοιμ’ ένα φορτίο απονιάβρεθήκαμε στην Κοκκινιάμέσα στους ξένους ξένοιμ’ ένα φορτίο απονιάβρεθήκαμε στην Κοκκινιάμέσα στους ξένους ξένοι
Σ’ άγνωστα μέρη όλοι οι φτωχοίγια λίγη ψάχναμε στοργήφτωχοί κι αδικημένοιξυπόλητοι και νηστικοίνιώθαμε όλοι ταπεινοίκαι περιφρονημένοιξυπόλητοι και νηστικοίνιώθαμε όλοι ταπεινοίκαι περιφρονημένοι
Στο πρόσωπό μας ζωγραφιάυπάρχει ακόμα η φωτιάπου έκαιγε την Σμύρνηκαι η καρδιά του καθενόςκλαίει ακόμα για το βιοςπου σ’ άλλους έχει μείνεικαι η καρδιά του καθενόςκλαίει ακόμα για το βιος