Κάτι σαράβαλες καρδιές
Σε μένα έρχεσαι μην ξέροντας γιατί.Στο φως κουρνιάζεις και βουρκώνεις δίχως λόγο.Και γυροφέρνεις τους εφιάλτες σου βουβήμε την καρδιά σου να χτυπάει απ’ το φόβο.
Σε μένα έρχεσαι μην ξέροντας γιατί.Κι αναστενάζεις καθώς λάμπει ο αποσπερίτης.Ένας λυγμός είναι αγάπη μου η ζωήκάποιου που κλαίει στα βουνά της Αφροδίτης.
Σε μένα έρχεσαι μην ξέροντας γιατί.Κάτι απ’ την κόλαση σου ανήκει της ζωής μου,κάτι απ’ τα βράδια που πεθαίναμε μαζίκαι σκότωνα κορυδαλλούςνα μην ακούω τη φωνή μου.
Ήταν τα χρόνια μας πληγέςσε κουρασμένες φτέρνες.Φωνές που αντήχησαν νεκρέςμέσα σε άδειες στέρνες,δίχως να τους αποκριθείη ηχώ έστω μιας απάτης.Κάτι σαράβαλες καρδιέςστο τσίρκο της αγάπης.
Κάτι σαράβαλες καρδιέςστο τσίρκο της αγάπης...