Bio si uvijek stidljiv, tih i miran,ali meni drag, o, a sada te više nema,i ja ne znam, ni to ne znam gdje si sad.
Još te uvijek čekam ja,i postavljam stol za dvoje,daj se vrati u dom naš,da te volim, dobro znaš.
Kako su dani dugi kada pored mene nisi tu,o, dobro znam, da te nema,al' te tražim i svud pitam gdje si sad.
Быў ты… сарамлів заўсёды,Ціхім, мірным, але дарагiм.О, да зараз* -- цябе няма больш,I не знаю, ці не знаю, дзе ты ёсць.
Ўсё чакаю цябе я,Накрываю на дваіх стол.Ты вяртайся у дом наш,Бо люблю я, знаеш як.
Як дні – днiтыя доўгi,Калі побач -- i няма цябе.О, добра знаю, што не маю,Але страцiўшы, пытаю** -- дзе ты ёсць.
Ўсё чакаю цябе я,Накрываю на дваіх стол.Ты вяртайся у дом наш,Бо люблю я, добра знаеш.
Усё чакаю цябе я,Гатаваю для дваіх стол.Ты варочайся ў дом наш,Так люблю я, знаеш як.