Sto Vathos Kipos (Στο Βάθος Κήπος)
Στο καφενείο της ζωής μου όταν μπαίνωΗ πόρτα τρίζει τόσα χρόνια μπες και βγεςΠάνω στη χόβολη ένα μπρίκι αραγμένοΠου έχει πιάσει απ' τα όνειρα σκουριές
Στα τραπεζάκια πουρμπουάρ πάντα αφήνουνΟι αναμνήσεις που ο νους αναπολείΜ' ένα κλειδί έχω χαράξει να μη σβήνουνΣε μια καρέκλα πως σ' αγάπησα πολύ
Κάποιες στιγμές που όλα μοιάζουν τόσο γκρίζαΚαι της ζωής το καφενείο αδειανόΣτον τοίχο δίπλα απ' της ζωής μου τη μαρκίζαΜια ταμπέλα με κρατάει ζωντανό
Στο βάθος κήπος, στο στήθος χτύποςγια μια ψυχούλα γυριστρούλα με φτεράο Λαυρέντης με το Λάκη τραγουδάπαρέα στο δέντρο η Μαρίζα με πουλιά
Στο βάθος κήπος, άσε τα "μήπως"Μετακόμισε τώρα σου λέει η ΕλεωνόραΉρθε η ώρα, πέσε με φόρα πάνω στην μπόραΚαι ο Κωστής μας προσκαλεί στην καταιγίδα όλοι μαζί
Στο βάθος κήπος, στο στήθος χτύποςΈτσι είναι η ζωή, σαν καφενείο με αυλή
Στο καφενείο μου κατάλογο δεν είχαΑφού τα είχα πληρωμένα με ζωήΈνα υποβρύχιο θυμάμαι με μαστίχαΝα κλείνει πάντα και την πιο βαθιά πληγή
Αν έχεις φίλους την ψυχή να καμαρώνειςΕίναι σωσίβιο τις πιο σκληρές στιγμέςΝα βρίσκεις χρόνο και μαζί τους μη θυμώνειςΘέλει παρέα στα ωραία και τις ρωγμές
Κάποιες στιγμές που όλα μοιάζουν τόσο γκρίζαΚαι της ζωής το καφενείο αδειανόΣτον τοίχο δίπλα απ' της ζωής μου τη μαρκίζαΜια ταμπέλα με κρατάει ζωντανό
Στο βάθος κήπος, μυστήριος τύποςΣτα τραπεζάκια έξω πάντα όλοι μαζίΜάρω, Νατάσα, Σπύρος, αχ ΒασιλικήΣαν παραμύθι μας διηγείται τα ζωή
Στο βάθος κήπος, ο πρώτος χτύποςΜιας καρδιάς που θέλει να αγαπηθείΠώς να φυτέψει στη δική της την αυλήΣτην αγκαλιά του Παντελή, μιας μαντάμ αναπνοή
Και λέει ο Νίκος, κορόνα γράμματα η ζωήΜα ίσως έχω επιλογή, στο στήθος χτύποςΕίναι απλά μια διαδρομή, μια μονάχος μια μαζίΣτο βάθος κήπος, στο στήθος χτύπος
Γι΄ αυτό αν θες να ζήσεις κάτι, ζήσε τη στιγμήΣτο βάθος κήπος, λα ρα ρα ρα ραΑαα ρα ρα ρα ραΛάι λα λα λα λα λαΛάι λα λα λα λα λα
Στο βάθος κήπος