H xara
Γυρνώ στο σπίτι και οι δρόμοι είναι γεμάτοιΚορνάρουν όλοι, γίνεται χαμόςΌμορφη μέρα, ο ήλιος πάνω καίειΣτην Αθήνα όμως κρύβεται το φως
Φτάνω επιτέλους, μα δε βρίσκω να παρκάρωο χώρος που έμεινε για μένα στενόςθα το αφήσω μες στη μέση και θα φύγωκι ας το σηκώσει του Δήμου ο γερανός
Την πόρτα ανοίγω και πάω να ξαπλώσωτο άγχος κρεμάω στη βεράντα βιαστικάμα σαν κοιτώ το κομοδίνο μου θυμάμαιότι δε πλήρωσα ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ
Αυτοί τα κόψαν και τα δύο χωρίς οίκτοκαι το μυαλό μου έτσι κόπηκε στα δυοΣηκώθηκα κι έτρεξα γρήγορα κοντά σουπριν πάθω στα 30 καρδιακό
Τη χαρά που παίρνω όταν σ' αγκαλιάζωδεν την αλλάζω, δεν την αλλάζωΤη χαρά που παίρνω όταν σ' αγκαλιάζωδεν την αλλάζω, δεν την αλλάζω
Αναρωτιέμαι τι θα μείνει για το μέλλονκανείς δε σέβεται τον άλλον πιατο χρήμα είναι ο Θεός κι η σωτηρίααυτό να πεις στη λειτουργία του παπά
Ψέμα στο ψέμα χτίσαμε χίλιους μύθουςΓι' αυτό πληρώνουμε το τίμημα ακριβάΣε μία πόλη που αφανίσανε το ήθοςτα λίγα λόγια που μου μείνανε είναι αυτά