Kardia mou moni (Καρδιά μου μόνη)
Περνούν οι ώρες, περνούν οι μέρεςθηλιές με πνίγουν οι στεναγμοί,στα δάχτυλά μου γίνανε βέρεςκαι δε μ’ αφήνουν, αχ, ούτε στιγμή.
Αχ, καρδιά μου μόνηπικρό αηδόνι της σιωπής,αχ, θέλεις να κλάψεις, θες να φωνάξειςμα δεν μπορείς.Αχ, καρδιά μου μόνηβουνό οι πόνοι της προσμονής.
Ποιον να φωνάξω αυτή την ώραόλοι οι άνθρωποι έχουν χαθεί,νιώθω σαν ξένος σ’ αυτή τη χώρακαι την αγάπη, αχ, σαν φυλακή.