Blauwe Ruis
Je droeg weer blauw die avondIn een schaduw van zwart lichtEr werd geen gat gedichtMet de brief die je me nazondTijd draait alles omWat eerst prachtig was wordt lelijkEn wat je toen zo moeilijk vondDaar denk je niet meer aanLaat je me nog gaan?Wat onaf was blijft wel liggenJe maakt niets ongedaan
Blauwe ruis in mijn ziel en in mijn orenIk wil het niet meer horen, maar het houdt nooit meer opBlauwe ruis, wat je had gaat nooit verlorenHet wordt alleen maar harder en het houdt nooit meer op
Je draagt steeds blauw die avondOp het scherm in mijn hoofdIn de brief die je me nazondHeb je niets beloofdMaar ook niets afgerondOnaangenaam verdoofdBlijf ik staren naar de grond
Blauwe ruis in mijn ziel en in mijn orenIk wil het niet meer horen, maar het houdt nooit meer opBlauwe ruis, wat je had gaat nooit verlorenHet wordt alleen maar harder en het houdt nooit meer op
Laat je me nog gaan?Wat onaf was blijft wel liggenJe maakt niets ongedaan
Blauwe ruis in mijn ziel en in mijn orenIk wil het niet meer horen, maar het houdt nooit meer opBlauwe ruis, wat je had gaat nooit verlorenHet wordt alleen maar harder en het houdt nooit meer op