Den eimai apo edw (Δεν Είμαι Από Δω)
Στρίβει ο δρόμος, αλλάζει ο καιρός,κανείς δεν ξέρει γιατί και πώς.Γυρνά ο ήλιος, πέφτει το φωςκαι μένεις πάλι ορφανός.
Κι είσαι πάλι χαμένος,πάλι κυνηγημένοςκι είσαι πάλι τυφλός,πάλι τυφλός.
Αχ, που χαθήκανε όλοι,λείπουνε όλοι,ή λείπω μόνο εγώαπ’ το χορό;
Ποιοι μας πήραν την πόλη,τούτη την πόληδεν την ξέρω εγώ,δεν είμαι από δω.
Παντού σειρήνες, παντού φωτιέςμέσα στου χρόνου τις στοές.Πίσω σου στάχτη, πίσω καπνόςκι εσύ στην πρύμνη μοναχός.
Κι είσαι πάλι χαμένος,πάλι κυνηγημένοςκι είσαι πάλι τυφλός,πάλι τυφλός.
Αχ, που χαθήκανε όλοι,λείπουνε όλοι,ή λείπω μόνο εγώαπ’ το χορό;
Ποιοι μας πήραν την πόλη,τούτη την πόληδεν την ξέρω εγώ,δεν είμαι από δω.
Μαύρα μου μάτια, μαύρα πανιά,στα όνειρά μου βγες ξανά.Δωσ’ μου συγγνώμη, δώσ’ μου ευχή.Είμαστε ακόμα ορφανοί.
Ήμασταν χρόνια χαμένοι,χρόνια κυνηγημένοι.Ήμασταν χρόνια τυφλοί,χρόνια τυφλοί.
Αχ, που χαθήκανε όλοι,λείπουνε όλοι,ή λείπω μόνο εγώαπ’ το χορό;
Ποιοι μας πήραν την πόλη,τούτη την πόληδεν την ξέρω εγώ,δεν είμαι από δω.